Voordelen van een wettelijk benoemde vertegenwoordiger
Het heeft voordelen om een officiële vertegenwoordiger door de rechter te laten benoemen. De benoemde vertegenwoordiger wordt bijna altijd direct erkend als vertegenwoordiger door instanties.
Bij benoeming van de vertegenwoordiger moet de kantonrechter rekening houden met de wensen van de meerderjarige. De zeggenschap en de eigen inbreng van de meerderjarige is wel minder dan bij een volmacht maar zeker niet verdwenen. Alleen als er belangrijke redenen zijn, mag de rechter de wensen van de meerderjarige naast zich neerleggen en iemand anders benoemen.
Bij financiële zaken
Wat financiën betreft kan het lastig zijn als er niet een officiële vertegenwoordiger is. Wanneer de te beschermen meerderjarige wilsonbekwaam is, ontstaan er bij banken nogal eens problemen over het gebruik van de en/of-rekening.
Erkenning door hulpverleners en zorgaanbieders
Ook kan het zijn dat de onbenoemde vertegenwoordiger door de hulpverleners/zorgaanbieders niet wordt erkend als vertegenwoordiger. Wanneer de meerderjarige verblijft in een voorziening voor mensen met een verstandelijke beperking worden veel beslissingen genomen die niet (zuiver) medisch van aard zijn. Daar gaat het veel vaker om beslissingen op het gebied van verzorging en begeleiding en dan is een onbenoemde vertegenwoordiger niet bevoegd om beslissingen te nemen.
Bij medische beslissingen
Als het gaat om medische beslissingen, maakt het niet zoveel uit of er wel of niet een vertegenwoordiger is benoemd. Dan geldt namelijk de Wgbo (Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst). Dat betekent dat de meerderjarige zolang hij wilsbekwaam is zelf mag beslissen, ook al is een mentor of curator benoemd. Als hij op dit punt wilsonbekwaam is, treedt de Wet Zorg en Dwang of de Wet verplichte ggz in werking en heeft de mentor wel een rol.
Overigens is voor hoogst persoonlijke zaken en zaken van leven en dood vertegenwoordiging niet mogelijk. Dat betekent dat iemand over deze zaken alleen zelf kan beslissen.
Nadelen van een officieel benoemde vertegenwoordiger
Als er officieel iemand benoemd is om de zaken van iemand te regelen (mentor, bewindvoerder of curator), is de persoon voor wie de vertegenwoordiger is benoemd niet meer bevoegd om zelf zijn zaken te regelen. Bij een curatele wordt zo iemand handelingsonbekwaam verklaard. Dat kun je als nadeel zien.
Bij mentorschap ligt dit iets anders. Als de arts je wilsbekwaam acht, kun je medische beslissingen zelf blijven nemen.
Overigens zal een goed mentor, bewindvoerder en curator de persoon die hij vertegenwoordigt, altijd zoveel mogelijk zelf laten beslissen. Doet hij dat niet, dan kan daarover een klacht worden ingediend bij de kantonrechter die hem of haar heeft benoemd.
